Dit is het motto van een school in Rotterdam die 10 jaar geleden nog bijna haar deuren moest sluiten wegens zeer zwakke resultaten en die gisteren het predikaat ‘Excellent’ heeft gekregen van de inspectie.
Bij zo’n bericht vraag ik me altijd af; hoe hebben ze dat geflikt?
Ik heb er het persbericht maar eens bij gepakt. Het blijkt geen rocket science te zijn. Zomaar wat quotes.
En daar gingen we, het roer ging om… samen hart gewerkt, ‘hart’ ja, dat is geen typefout… samen gezwoegd, samen in flinke stormen gestaan, veel gelachen en ook veel gehuild.
Weer tranen, maar nu van geluk en blijdschap. En trots!
Maar we gingen verder
Wat mij opvalt is dat ze het consequent over ‘wij’ hebben. Amerikanen spreken dan lekker kernachtig over “There is No “I” in “Team”.
Management goeroe Peter Drucker legt uit wat daarmee bedoeld wordt.
The leaders who work most effectively, it seems to me, never say ‘I’. And that’s not because they have trained themselves not to say ‘I’. They don’t think ‘I’. They think ‘we’; they think ‘team’. They understand their job to be to make the team function. They accept responsibility and don’t sidestep it, but ‘we’ gets the credit…. This is what creates trust, what enables you to get the task done.
Daar zou ik aan toe willen voegen; in een team heeft iedereen zijn eigen rol én moet iedereen de kans krijgen om vanuit zijn eigen kracht een bijdrage aan het team resultaat te leveren. Dat geldt voor leerlingen en ook voor docenten. Als je ‘wij’ denkt dan moet je ook durven om mensen bewust ongelijk te behandelen. Dat hebben ze goed begrepen bij die school.
